Δευτέρα 17 Σεπτεμβρίου 2007

Το μέλλον μου άργησε πολύ...













Συχνά, θυμάμαι, οι μεγάλοι, όταν ήμουν παιδί, μιλούσαν γιά το μέλλον μου.

Αυτό γινόταν συνήθως στο τραπέζι.

'Αλλά εγώ ούτε τους πρόσεχα, ακούγοντας ένα πουλί έξω στο δέντρο.


'Ισως γι' αυτό τό μέλλον μου άργησε τόσο πολύ: ήταν τόσο αναρίθμητα τά πουλιά καί τά δέντρα...



Δεν υπάρχουν σχόλια: