Η ζωή μας είναι μικρές παρενθέσεις...

Τα τρένα φεύγουν και παίρνουν μαζί τους, μακριά, τους αγαπημένους μας.

«Η ώρα πέρασε, η παρένθεση έκλεισε.

Τελειώσαμε…

Συμφωνήσαμε να μην έρθεις στο σταθμό να με συνοδεύσεις.

Θα ήταν έτσι πιο δύσκολο.

Κι ύστερα είπες μια μοναδική λέξη: Αντίο».

Πώς να αντέξεις τον πόνο του τρένου που φεύγει και δεν μπορείς να το σταματήσεις;

Η ζωή μας είναι μικρές παρενθέσεις και σύντομες συναντήσεις.

Δεν έχει σημασία αν διαρκούν κάποιες ώρες, μερικές εβδομάδες ή κάποια χρόνια.

Δε μετράει ο χρόνος, αυτό που μετράει είναι η αλήθεια που περικλείεται μέσα στο χρόνο.