Ότι χάνεται απλά και ταπεινά, ότι σβήνει δίχως θόρυβο,
χωρίς να αφήνει ίχνη και κραυγές,
ότι διατηρεί, μέχρι τέλους, την απόκοσμη αξιοπρέπειά του,
καταλαμβάνει μια θέση ανάμεσα στα πολύτιμα · ανάμεσα σ'εκείνα τα ανταλλάξιμα είδη
που δέχεται η τελειότητα κι η αρμονία στις σπάνιες συναλλαγές τους.
.jpg)
Αλήθεια, τι πιο οδυνηρό από το να βλέπεις κάτι να ξεψυχά;
Ακόμη κι ο θάνατος ο ίδιος προκαλεί πόνο λιγότερο...
1 σχόλιο:
Οιδίπου,
Παντα πίστευα στην δύναμη της ασπρόμαυρης φωτογραφίας.Δεν έχει χρώμα,έχει ψυχή!
Αλεξανδρα - Αττική
Δημοσίευση σχολίου