Kάθε φορά που κατασταλάζω σε έναν "παράξενο ελκυστή" της ζωής μου κρυφοκοιτάζω προς τα πίσω, αναζητώντας αυτό το πέταγμα της πεταλούδας που με έφερε ως εδώ.
Aυτό που ανακαλύπτω, τις πιο πολλές φορές, είναι ότι στις ψυχικές μου διαδρομές οι δισταγμοί νικήθηκαν από την έλξη παράξενων πυλών.
Δανείζομαι και μεταθέτω αυθαίρετα την ιδέα του Aριστοτέλη για το "ακίνητο κινούν" σαν προσδιορισμό, για αυτή την δύναμη.
Aυτές οι πύλες εμφανίζονται από το πουθενά και με τραβούν στην κυριολεξία μέσα τους, χωρίς βία χωρίς υποσχέσεις αλλά, με την βεβαιότητα της κίνησης προς...
Aυτές οι πύλες δεν είναι σαν τις άλλες που ξέρουμε που οδηγούν...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου