Σάββατο 15 Μαΐου 2010

Κανείς δεν ξέρει απο μας...




Πότε πότε μας θυμάται το μέλλον

Όσο μακριά κι αν βρίσκεται,

Όλο και κάποιο μήνυμα λαβαίνουμε,

Γραμμένο πάντα βιαστικά


Γιατί διαρκώς αναχωρεί
Για πιο μακριά ακόμα.




Τι να το κάνεις;

Γραπτά που μένουνε αδιάβαστα.


Κανείς δεν ξέρει απο μας

Να διαβάσει τι γράφει το μέλλον.

Παρεκτός κάτι ελάχιστες

Γραμματιζούμενες ελπίδες.

Τρέχα γύρευε.

1 σχόλιο:

Μαρια Νικολαου είπε...

Παρεκτός κάτι ελάχιστες

Γραμματιζούμενες ελπίδες.

Τρέχα γύρευε.
------------------------

Έτσι ακριβώς...
Μια καλημέρα από μένα.