Σάββατο 15 Μαΐου 2010

Κανείς δεν ξέρει απο μας...




Πότε πότε μας θυμάται το μέλλον

Όσο μακριά κι αν βρίσκεται,

Όλο και κάποιο μήνυμα λαβαίνουμε,

Γραμμένο πάντα βιαστικά


Γιατί διαρκώς αναχωρεί
Για πιο μακριά ακόμα.




Τι να το κάνεις;

Γραπτά που μένουνε αδιάβαστα.


Κανείς δεν ξέρει απο μας

Να διαβάσει τι γράφει το μέλλον.

Παρεκτός κάτι ελάχιστες

Γραμματιζούμενες ελπίδες.

Τρέχα γύρευε.

Δευτέρα 22 Φεβρουαρίου 2010

Έτσι να μ' ακουμπάει η μουσική...

Απ' το παράθυρο του κόσμου θα με δεις


μη με μπερδέψεις όμως με τις ηλιακτίδες...

Έτσι να μ' ακουμπάει η μουσική

στα μέρη που πονάει η νοσταλγία
και να 'ναι ο ίδιος ο σκοπός

που σου ψιθύριζα
καθώς πετούσαμε ψηλά ως την αγάπη.

Πάρε τώρα εσύ αυτόν τον πόνο


που φύλαξα εδώ να μην ξεχάσω


και φτιάξε ποίημα υπέροχο

να υπόσχεται το γυρισμό μου...

Τρίτη 12 Ιανουαρίου 2010

Kι εγώ διάττοντας...

Το σώμα σου απόψε κατακτώ διάττοντας που καίγεται








κι εγώ διάττοντας,







βροχούλα και σιωπή






 
 
κι ό,τι δεν μπόρεσα να κάνω μουσική...